“Uiteindelijk gaat het om verbinding”. Het visuele verslag dat aan het eind van de vorige Donut Buurtdag werd gepresenteerd laat twee mensen zien die elkaar een dikke knuffel geven.
Er werden mooie initiatieven uit Slotervaart getoond en veel lessen en inzichten opgehaald. We spraken over waardegedreven sturen en over hoe je geld in de buurt kan houden. We deelden de principes van een bloeiende donut-wijkeconomie. Voor iedereen is dan de basis van bijvoorbeeld voeding, gezondheid en een thuis, op orde. Er is tegelijkertijd oog voor wat de natuur om ons heen nodig heeft om een gezonde leefomgeving te blijven of te worden. Maar uiteindelijk … uiteindelijk gaat het om verbinding. Voor velen sprong juist dat beeld van die omhelzing er dan ook uit.
Behoefte aan iets groters
Net als vorig jaar hopen we ook dit jaar bewoners, buurtprofessionals, ambtenaren en ondernemers te verwelkomen op de Donut Buurtdag op vrijdag 23 februari. We eren de mooie initiatieven die er al zijn en leren van elkaars ervaringen. Het is altijd opbouwend om onder gelijkgestemden te zijn. Om met elkaar in gesprek te gaan en vast te stellen dat we allemaal iets (kunnen) betekenen voor een buurt die groener en gezelliger wordt. Maar is het genoeg? Er is ook behoefte aan iets groters: echte verandering. Om verandering mogelijk te maken is het belangrijk om niet alleen de vraag te stellen wat we willen, maar ook hoe we het voor elkaar kunnen krijgen.
Echte verandering, snelle verandering?
Wat is echte verandering eigenlijk? En is het een eenduidige ervaring? Voor iedereen gelijk? Natuurlijk niet. Of het nou om personen of organisaties gaat, we hebben allemaal een andere achtergrond, zitten in een andere fase en hebben daarmee andere behoeftes. Ook als het gaat om grotere maatschappelijke vraagstukken kunnen en mogen we niet iedereen over één kam scheren. Toch krijg ik het gevoel dat juist dat vaak gebeurt wanneer beleid “over de buurt wordt gegoten”. Het resultaat: niet alle bewoners en buurtorganisaties voelen zich gezien of gewaardeerd.
Abstraheren is nodig. Door een stap terug te zetten en het grotere plaatje te bekijken kunnen we tot inzichten komen die nuttig zijn voor besluitvorming over lange termijn doelen en de middelen die daarvoor nodig zijn. Maar voor het realiseren van doelen, moeten we weer het kleine eren, het verhaal delen en niet het plan, de menselijke maat terugbrengen. Dat betekent de ruimte en tijd geven aan specifieke (groepen) mensen, in specifieke situaties die een specifieke aanpak nodig hebben. De tijd die daarvoor nodig is, is de tijd die daarvoor nodig is.
Sluit niet uit, maar neem mee
Wat mooi is aan de Donut, is dat het beide kan zijn. Een abstract model voor het vormen van circulair en sociaal rechtvaardig beleid en ook een klein verhaal van een bewoner die in de buurtmoestuin een vriendschap opbouwt met de buren. Of een buurtorganisatie die verspilling tegengaat door voedsel dat niet meer in de supermarkt kan liggen, op te halen en uit te delen aan mensen die het nodig hebben. “Circulair en sociaal rechtvaardig” wordt gewoon “groen en gezellig”.
Wat het grote en het kleine verbindt is integraliteit. Binnen een domein werken kan zijn voordelen hebben, maar als je de integraliteit uit het oog verliest, verlies je ook het ontdekken van de meervoudige waarde die gecreëerd wordt. Een te grote focus op een
domein veroorzaakt verdeeldheid en competitie. De Donut kun je van heel veel verschillende kanten benaderen, maar als je blijft werken langs de integrale principes ervan, zul je kansen zien in plaats van moeilijkheden. Sluit dus niet uit, maar neem mee. Verbind.
Dit artikel is gepubliceerd in het 2de nummer van de Donutbakkerij Buurtkrant. Alle buren en bezoekers van de Donut Buurtdag krijgen een krantje.
De 2de Donutbakkerij Buurtdag komt eraan! Op vrijdag 23 februari kun je tussen 15:00-20:30 meegenieten van familieactiviteiten, verdiepende workshops, samen eten aan Donut thematafels en reflecterende en inspirerende panelgesprekken.